Jak dotąd powszechnie znany jest fakt, że przez łożyska wielu zasilanych przez przetwornice częstotliwości silników prądu przemiennego następuje wyładowanie napięć wałowych (rys. 1). Duża częstotliwość przełączania współczesnych przetwornic częstotliwości przyczynia się do wytworzenia pasożytniczego sprzężenia pojemnościowego między stojanem a wirnikiem silnika. Kiedy wywołane w ten sposób napięcie w wale osiągnie poziom wystarczający do pokonania własności dielektrycznych smaru łożyskowego, dochodzi do rozładowania po linii najmniejszego oporu – zwykle przez łożyska (rys. 2). Powoduje to tworzenie się wżerów, co pogarsza warunki pracy łożyska.

Podczas niemal każdego cyklu przełączania przetwornicy częstotliwości napięcie wałowe zostaje rozładowane między wałem silnika a korpusem przez łożyska, pozostawiając maleńkie wgłębienie (zwykle o średnicy od 5 do 10 mikrometrów) w bieżni łożyska.

Wyładowania te są tak częste (liczone w milionach na godzinę), że w wyniku tej niezamierzonej obróbki elektroerozyjnej tworzone są miliony stopionych kraterów. Nie upłynie dużo czasu, zanim cała powierzchnia bieżni łożyska pokryje się niezliczonymi wżerami (zmatowieje). Mogą również powstawać żłobki, czego efektem będą prążki na bieżni łożyska (rys. 3), powodujące głośną pracę, drgania, wzrost tarcia i w końcu całkowitą niesprawność łożyska. - http://www.utrzymanieruchu.pl/index.php?id=47&no_cache=1&tx_...