Expository pedagogical technique
Dutch translation: pedagogische techniek van 'expository teaching'
| 14:13 Jan 4, 2024 |
| English to Dutch translations [PRO] Education / Pedagogy | |||||
|---|---|---|---|---|---|
|
| ||||
|  Selected response from: Kitty Brussaard Netherlands Local time: 02:37 | ||||
Grading comment
| |||||
| Summary of answers provided | ||||
|---|---|---|---|---|
| 3 | pedagogische techniek van 'expository teaching' |
|
| Summary of reference entries provided | |||
|---|---|---|---|
|
| Discussion entries: 5 | |
|---|---|
Answers
5 days confidence: 
| expository pedagogical technique pedagogische techniek van 'expository teaching' Explanation: Het hangt natuurlijk allemaal af van de verdere context en de doelgroep, maar dit zou een oplossing kunnen zijn. Eventueel ook uit te breiden tot een formulering als: In de pedagogische techniek van 'expository teaching', waarbij nieuwe kennis gelijk wordt gekoppeld aan al beschikbare kennis uit het langetermijngeheugen, etc. |
| |
Grading comment
| ||
| Login to enter a peer comment (or grade) | ||
Reference comments
10 mins peer agreement (net): +1 |
| Reference Reference information: See interesting video: https://study.com/academy/lesson/expository-approaches-to-in... -------------------------------------------------- Note added at 2 days 49 mins (2024-01-06 15:02:52 GMT) -------------------------------------------------- Wat zijn advance organizers en hoe activeert dit voorkennis? Ausubel (1968) wordt geassocieerd met twee instructiestrategieën: advance organizers en het activeren van voorkennis. Hij pleit voor betekenisvol leren en gebruikt het begrip cognitieve structuren in plaats van schema’s. Advance organizers: worden aan het begin van een nieuwe leerinhoud geplaatst. Ze brengen op voorhand structuur aan. De aanpak wordt vooral gebruikt bij complexe kennis en werkt motiverend. Ausubel stelt dat leren gebeurt door subsumptie. Dit betekent dat nieuwe kennis wordt gekoppeld aan aanwezige meer abstracte kenniselementen. Deze kenniselementen worden de subsumers genoemd. Wanneer kennis wordt toegevoegd aan aanwezige kennis heet dit derivative subsumption. Wanneer de aanwezige kennis structuur verandert door de nieuw verworven kennis heet dit correlative subsumption. Ausubel biedt advanced organizers aan om subsumptie uit te lokken. Hij onderscheidt expository en comparative organizers. Expository organizer: biedt de lerende een kader aan wat behandeld kan worden, nieuwe kennis wordt aangebracht, zodat de rest begrepen kan worden. Comparative organizer: geeft aan hoe nieuwe kennis expliciet verschilt van de vroeger reeds verworven kennis. Marzano (2001) voegde de volgende types organizers toe: Narrative advance organizers: de instructieverantwoordelijke start met een verhaal, dat kan persoonlijk, zakelijk of abstract zijn. Graphic advance organizers: ook wel non-linguïstische representatie. Voorkennis: de voorkennis bepaalt wat de lerende zelf actief en systematisch kan verwerken. Het activeren van voorkennis is het gebruiken, consolideren en versterken van bestaande structuren. Zo komt men tot meaningful learning. Bij rote learning legt men geen relatie met de aanwezige voorkennis. Ausubel benadrukt het belang van meaningful reception learning. De nadruk van ‘Reception’ betekent dat de instructieverantwoordelijke de presentatie van het leermateriaal grondig moet voorbereiden. https://www.worldsupporter.org/en/chapter/87801-samenvatting... -------------------------------------------------- Note added at 2 days 1 hr (2024-01-06 15:14:21 GMT) -------------------------------------------------- Expository Method Of Teaching (David Ausubel) Ausubel’s Ideas According to the expository method of teaching, the learner is an active agent who engages with and interprets information and incorporates it into existing cognitive schemata. In this context, the role of the teacher is not just to present new information but to do so in a meaningful way – taking into account of the learner’s prior experience. New knowledge should always be subsumed under (related to, integrated with) previously familiar concepts, a hierarchical way of organizing knowledge in mind, general ideas followed by more complex ones, general ideas form advance organizer, which is a general/subsuming framework for understanding new concepts. Expository Method Of Teaching Expository Teaching (sometimes called Reception Learning) has been particularly influential in the contemporary British classroom. Like Piaget, Ausubel was interested in the process through which new information is incorporated into existing schemata. At the basis of his theory is the statement that “the most important single factor influencing learning is what the learner already knows.” This implies that existing knowledge is as important as anything new, as it is in these structures in which new learning will be incorporated (or, using Ausubel’s terminology, subsumed). According to Ausubel, schemata are hierarchical representations (or stores) of knowledge – with general concepts at the top and increasingly specific sub-concepts forming a tree beneath. In primary school, for instance, we are taught general concepts of numbers; the notions of order, amount, and difference. Later, we add (or subsume) the ability to perform basic operations of addition and subtraction, then multiplication and division. Beyond this, we can further develop our “mathematical” hierarchy within more complex calculations such as squares and then elaborate procedures like quadratic equations. According to Ausubel, subsumption (or learning) can only occur where similarities and links are found between past concepts and new ones. He adds, however, that it is equally important that students are able to discern the differences between new concepts and previous ones (disassociative subsumption) – as this makes storage and recall far more likely. He argues that, often, forgetting occurs because these differences are not made explicit (he calls this zero dissociability), and learners are unable to properly integrate new information into their schema. Initially, Ausubel’s theory can seem a bit jargon-heavy; however, it has been extremely influential in contemporary teaching – and most students are unknowingly familiar with its practical implications. Most notably, Ausubel advocates the use of Advance Organisers; statements given before any formal taught input which signal the new learning which will occur in the session, embedding it in previous knowledge. Ausubel argues that these advance organizers should be established formally at the beginning of the session, recapping prior learning (i.e., establishing similarities) and distinguishing how new content will move students onward (outlining differences). He also maintains that they should remain on display throughout the lesson, where they will provide a constant guide on how new material should be subsumed into existing schemata. Ausubel, therefore, places a great deal of emphasis on the role of the teacher – who should carefully structure knowledge in such a way as to establish and consolidate the formation of schemata in their students. It is important to note – however – that he is not advocating rote learning; as the student remains central to the educative process as an active agent; if expository teaching is sucessful, then reception learning will occur, and the student will more readily be able to learn new information. https://www.simplypsychology.org/expository-method-of-teachi... -------------------------------------------------- Note added at 2 days 2 hrs (2024-01-06 16:57:44 GMT) -------------------------------------------------- 3.2.2 Meaningful Learning Ausubel (1960, 1968) is vooral geïnteresseerd in de manier waarop lerenden betekenisvol materiaal verwerken. Een belangrijk leerproces is subsumptie: nieuwe kennis wordt gerelateerd aan kenniselementen in bestaande cognitieve structuren; de voorkennis beïnvloedt leren het meest. Ausubel maakt een onderscheid tussen enerzijds receptief en ontdekkend leren en anderzijds ‘meaningful learning’ en ‘rote learning’. Het eerste onderscheid heeft te maken met de manier waarop de leerstof wordt aangeboden: bij receptief leren krijgt de lerende de stof gestructureerd aangeboden; in het andere geval moet hij zelf ontdekken wat de nieuwe leerstof inhoudt. Bij meaningful leren sluit de nieuwe lesinhoud nauw aan bij de aanwezige kennis, bij rote learning gaat het om uit het hoofd leren van feiten los van de bestaande kennis. Ausubel (1968) is een voorstander van ‘meaningful reception learning’: om daartoe te komen is het uitermate belangrijk de aanwezige voorkennis te activeren. Hij stelt het volgende: ‘If I had to reduce all of educational psychology to one principle, I would say this: the most important single factor influencing learning is what the learner already knows. Ascertain this and teach him accordingly’. Als strategie om leren en onthouden van nieuwe informatie te vergemakkelijken, stelt Ausubel de ‘advance organizer’ voor. (Ausubel, 1968, p. 81). De belangrijkste functie van een advance organizer is dat het leermateriaal op voorhand gestructureerd wordt, waardoor de lerende zich beter kan oriënteren in de leerstof en gemotiveerd is om tot betekenisvol leren te komen. De elaboratietheorie van Reigeluth (1992) bouwt voort op de advance organizers van Ausubel. Het belangrijkste principe van deze theorie is dat er in de instructie een toenemende mate van complexiteit nodig is om optimaal leren te verzekeren: kennisstructuren moeten opgebouwd worden van eenvoudig naar complex en er moet vooraf informatie gegeven worden over de lesinhoud die volgt. Daardoor ontstaan er stabiele cognitieve structuren, zal transfer van het geleerde in nieuwe situaties vlotter optreden en de motivatie worden verhoogd. De lerende moet een betekenisvolle context creëren waarin nieuwe kennis kan worden geïntegreerd. https://research.ou.nl/ws/portalfiles/portal/935185/VanBuure... -------------------------------------------------- Note added at 2 days 8 hrs (2024-01-06 23:00:03 GMT) -------------------------------------------------- ‘meaningful reception learning’ 'actief ontvangend en betekenisvol leren' Ausubel’s visie op het leren van begrippen De wijze waarop het onderwijs daarin het beste kan slagen, hangt volgens Ausubel direct samen met zijn kijk op hoe de lerende nieuwe kennis creëert en die weet te integreren in het kennisbestand dat hij reeds bezit. Hoe het informatieverwerkingsproces verloopt, heeft hij uiteengezet in zijn assimilatietheorie. Actief ontvangend en betekenisvol leren Bij ontvangend of receptief leren biedt de leraar de informatie (de leerinhoud) in kant-en-klare vorm aan, zodat deze nagenoeg zonder bewerking door de leerling in zijn langetermijngeheugen kan worden opgeslagen en later gereproduceerd. Om leerkrachten te helpen ontvangend onderwijs voor de leerling actief van aard te laten zijn, doet Ausubel hen de volgende suggesties aan de hand: □ Wijzen op eerder behandelde stof □ Vergelijkingen laten maken □ Voorbeelden of analogieën geven of door de leerlingen zelf laten bedenken □ De essentie van de leerstof door de leerlingen in eigen woorden laten samenvatten □ Creëren van een cognitief conflict door het aanbieden van informatie Het verschil tussen betekenisvol en betekenisloos leren is gelegen in de mate waarin nieuwe informatie betekenis krijgt voor de leerling. Nieuwe informatie wordt voor de leerling pas echt betekenisvol wanneer deze verbonden kan worden met kennis waarover hij reeds beschikt. In tegensteling tot betekenisvol leren is er bij betekenisloos leren (rote-learning) sprake van uit het hoofd leren. Min of meer betekenisloze kennis noemt men inerte kennis. Volgens Ausubel wordt de betekenisvolheid van het leren bepaald door de volgende drie factoren: 1. De aard en opbouw van de leertaak en de leerinhoud 2. De voorkennis ofwel de kwaliteit van de cognitieve structuur van de lerende 3. De leerintentie van de lerende Behalve de drie bovenstaande factoren speelt de leeromgeving ook een belangrijke rol. De leeromgeving draagt bij aan de mogelijkheid tot betekenisvol leren, als deze: • Werkelijkheidsnabij (realistisch) is • Er variatie is in de wijze waarop leerlingen informatie kunnen verkrijgen • De leerlingen uitgenodigd zijn zelf actief te zijn • Er voor de leerlingen wat te kiezen valt • Er voor de leerlingen ruimte is om volgens hun eigen leerstijl en leerbehoeften te werk te gaan • De leerlingen zelf initiatieven kunnen nemen en met voorstellen kunnen komen • Er wat te experimenteren en te ontdekken valt • Ze biedt mogelijkheden tot zeer uiteenlopende leerervaringen en activiteiten • Er is sprake van modelleren, in de vorm van cognitive apprenticeship • Waar mogelijk mag de leerling zelf sturing geven aan zijn leerproces • Ze doet bij de lerende op een systematische wijze het besef van eigen bekwaamheid ontwikkelen Een leeromgeving die de voorgaande kenmerken vertoont, heet een krachtige leeromgeving. Ankerbegrippen en ‘organizers’ Ausubel beschrijft betekenisvol, verbaal leren als een proces van assimilatie of verankering. Assimilatie van kennis wil zeggen dat informatie door elaboratie als nieuwe kennis in het juiste kennisdomein in de cognitieve structuur wordt geïntegreerd. In plaats van cognitieve structuur spreken we ook wel van kennisstructuur. Door integratie van nieuwe kennis ontstaat er een nieuwe kennisstructuur, die zich zowel kwantitatief als kwalitatief onderscheidt van de kennisstructuur zoals die aanwezig was vóór het leerproces begon. Een goed geordende kennisstructuur vormt de basis voor betekenisvol leren. Betekenisvol leren is dan ook pas mogelijk, wanneer er in de kennisstructuur begrippen, regels, principes en noties geordend voorhanden zijn die de functie van anker kunnen vervullen. Aan deze ankerbegrippen kan de nieuwgevormde kennis dan verbonden (verankerd) worden. De manier waarop nieuwe kennis via koppeling aan ankerbegrippen wordt opgenomen, onderscheidt Ausubel drie vormen waarin integratie kan voorkomen: i. Onderschikkend: de nieuwe informatie wordt verbonden aan een bovengeschikt, algemener begrip en is een nieuw voorbeeld daarvan ii. Bovenschikkend: aanwezige begrippen worden herkend als meer specifieke voorbeelden van een nieuw, algemener begrip iii. Nevenschikkend: het nieuwe begrip wordt met reeds aanwezige begrippen verbonden zonder dat er sprake is van meer algemeen of meer specifiek. De mogelijkheid tot betekenisvol leren wordt sterk vergroot, wanneer er in de kennisstructuur van de lerende heldere en stabiele ankerbegrippen aanwezig zijn, die bovendien algemeen van karakter zijn. Als er relevante ankerbegrippen ontbreken voor een goede opname van de nieuwe kennis, moet de leraar eerst een kader aanbrengen of een leerstructuur scheppen om deze kloof te overbruggen. Zo’n kader of leerstructuur kan zogenoemde organizers bevatten. Ze kunnen variëren van een schema, een afbeelding, een metafoor, een samenvatting tot een uitgebreide inhoudsopgave. Ze zijn in wezen alle bedoeld om relevante geheugeninhouden te activeren en fungeren als een soort retrieval cue. Omdat een organizer aan de nieuwe te bestuderen stof voorafgaat, noemt men deze wel advance organizer. https://www.studocu.com/row/document/sabanci-universitesi/st... |
| |
| Login to enter a peer comment (or grade) | ||
Login or register (free and only takes a few minutes) to participate in this question.
You will also have access to many other tools and opportunities designed for those who have language-related jobs (or are passionate about them). Participation is free and the site has a strict confidentiality policy.
KudoZ™ translation help
The KudoZ network provides a framework for translators and others to assist each other with translations or explanations of terms and short phrases.
See also:
Search millions of term translations