Winning entries could not be determined in this language pair.There were 5 entries submitted in this pair during the submission phase. Not enough votes were submitted by peers for a winning entry to be determined.Competition in this pair is now closed. |
Me kalimin e viteve, pa çuar shumë peshë, autoritetet e Njujorkut i bënë të pavlefshme shumicën e sustave të komandës, që dikur e vinin në veprim shenjën për këmbësorë në semaforët e qytetit. Ata kishin arritur në përfundimin se kohëmatësit digjital thuajse përherë punonin më mirë. Në vitin 2004, më pak se 750 nga 3250 sustat e këtij lloji edhe më tej ngeleshin të përdorshme. Megjithatë, bashkia e qyteti nuk i hoqi sustat e pavlefshme—gjë që u dha shkas një mori gishtash të vazhdonin t’i shtypnin më kot. Fillimisht, sustat mbetën në përdorim meqë largimi i tyre ishte i kushtueshëm. Por me sa duket, madje edhe sustat e pavlefshme i shërbejnë një qëllimi të caktuar. Këmbësorët që e shtypin sustën ka më pak të ngjarë ta kalojnë rrugën pa u paraqitur njeriu i gjelbërt, thotë Tal Oron-Gilad nga Universiteti i Ben-Gurion i Negevit, në Izrael. Mbasi studioi sjelljen e këmbësorëve nëpër vendkalime, ajo nxjerr në pah se njerëzit shfaqin më tepër gatishmëri t’i binden një sistemi që bën gjoja se i ndjek urdhërat e tyre. Sustat e padobishme krijojnë përshtypjen se kryejnë punë ngaqë njerëzve u pëlqen ndjesia e kontrollit mbi pajisjet që përdorin, thotë Ajtan Adar, ekspert i ndërveprimit midis njerëzve dhe kompjuterëve pranë Universitetit të Miçigenit, në An Arbor. Dr Adar thekson se studentët e tij shpesh krijojnë programe me mundësinë për të shtypur “rruaj," që nuk ka tjetër rol përveçse t’ua heq merakun përdoruesve, të cilët nuk janë në dijeni se gjithsesi të dhënat e tyre rruhen vetvetiu. Quajeni këtë një hile fare të vogël dashamirëse, si përpjekje për të ngushtuar hendekun që prek thelbin e botës së makinave, thotë ajo. Ky është vetëm një këndvështrim. Mirëpo, të paktën kur bëhet fjalë për vendkalime, sustat që krijojnë përshtypjen se kryejnë punë mund të kenë edhe anën e tyre të errët. Ralf Riser, kryetar i institutit Vienez që studijon faktorët psikologjikë në trafik, FACTUM, është i mendimit se ndjenja e inatit te këmbësorët, të cilët janë të vetëdijshëm se këto susta ndodhen aty vetëm për t’i mashtruar ata, i zhbën dobitë që i sjellin. | Entry #25525 — Discuss 0 — Variant: Not specified
|
Për shume vite me radhë, pa bërë shumë bujë, autoritetet në Nju Jork çaktivizuan shumicën e butonave të kontrollit që dikur ndiznin dritat në vendkalimet e këmbësoreve në qytet. Kronometra të kompjuterizuar, që ato zgjodhën, punuan shumicën e kohës gati më mirë. Brenda vitit 2004, më pak se 750 butona në 3.250 butona mbetën funksionalë. Megjithatë, bashkia nuk i hoqi butonat jo fuksionalë, duke tërhequr kështu gishta të panumërt në shtypje boshe. Në fillim, butonat mbijetuan për shkak të kostos për heqjen e tyre. Por doli që edhe butonat jo-operative shërbejne për një qëllim. Këmbësorët që shtypin një buton janë më pak të prirur që të kalojnë rrugën përpara se të dali burri i gjelbërt, thotë Tal Oron-Gilad nga Universiteti Ben Gurion të Negef, në Israel. Nga studimet e bëra rreth sjelljes në vendkalime, ajo thekson se njerëzit i binden më lehtë një sistemi që pretendon që u kushton vëmendje inputeve të tyre. Butonat jo-operativë prodhojnë një efekt placebo të tillë sepse njerëzit parapëlqejnë ndjesinë e kontrollit mbi sistemet që janë duke përdorur, citoi Eytan Adar, një ekspert në bashkëveprimin njeri-kompjuter pranë Universitetit të Miciganit, Ann Arbor. Dr Adar vë në dukje që studentët e tij zakonisht projektojnë software me një buton "ruaje" të klikueshëm që nuk ka rol tjetër përveç se të sigurojë ato përdoruesë që nuk janë në dijeni që shtypjet në tastierat e tyre ruhen automatikisht gjithsesi. "Mendoje," shton ai, si një mashtrim i vogel dashamirës në kundërshtim me natyrën e ftohtë të mekanizmit automatik. Kjo është një pikëpamje. Por të paktën tek vendkalimet, butonat placebo mund të kenë gjithashtu edhe një anë të errët. Ralf Risser, kreu i FACTUM, një institut Vjenez që studjon faktorët psikologjikë në sistemet e trafikut, mendon se ndërgjegjësimi i këmbësorëve rreth ekzistencës së tyre dhe pasojat nga pakënaqësitë e mashtrimit, tani i tejkalon avantazhet. | Entry #25352 — Discuss 0 — Variant: Not specified alisaeliku (X)
|
Gjatë viteve të kaluara, pa rënë shumë në sy, autoritet në Nju Jork nxorren jasht perdorimit shumicën e butonave të cilët më parë kontrollonin semaforët në vendkalimet e këmbësorëve në qytet. Sipas tyre, kohëmatësit e kompjuterizuar ishin një zgjidhje shumë më e mirë. Deri në vitin 2004, më pak se 750 nga 3,250 butona të tillë ishin funksional. Megjithatë qeverisja lokale nuk i hoqi butonat e çaktivizuar, duke bërë që mijëra gishta të shpynin kotësisht mbi to. Fillimisht, butonat mbijetuan për shkak të kostos së heqjes së tyre. Por u pa se edhe butonat e çaktivizuar i shërbenin një qëllimi. Sipas Tal Oron-Gilad nga Universiteti Ben-Gurion i Negev, në Izrael, këmbësorët që shtypin butonin kanë më pak gjasa të kalojnë rrugën përpara se drita jeshile të ndizet në semafor. Pasi studioi sjelljen e njerëzve në vendkalime, ajo thekson se ata priren ti binden më me lehtësi sistemit i cili drejtohet prej inputeve të tyre. Butonat jofunksionale prodhojnë një efekt të tillë plasibo sepse njerëzve u pëlqen ideja e të pasurit kontrollin mbi sistemet që ata përdorin, thotë Ejtan Adar, ekspert mbi ndërveprimet njeri-kompjuter në Universitetin e Miçiganit, An Arbor. Dr. Adar tregon se studentët e tij shpeshherë i projektojnë programet e tyre me një buton “ruaj” i cili në vetvete nuk ka asnjë rol përveç se të sigurojnë ata përdorues të cilët nuk janë të ndërgjegjshëm se komandat e dhëna ruhen automatikisht. Mendojeni këtë si një mashtrim dashamirës për ti bërë ballë ftohtësisë së qënësishme të botës së makinave, shpjegon ai. Kjo është njëra anë. Por, në vendkalimet të paktën, butonat plasibo mund të kenë edhe një anë të errët. Ralf Riser, drejtori i FACTUM, një institut Vienez i cili studion faktorët psikologjik në sistemet e trafikut, merr në konsideratë faktin se ndërgjegjësimi i kalimtarëve për ekzistencën e tyre, dhe zemërimi që pason për shkak të mashtrimit, i tejkalon të mirat e këtyre butonave. | Entry #24917 — Discuss 0 — Variant: Gegë / Gheg
|
Gjatë rrjedhës së shumë viteve,, pa bërë ndonjë zhurmë të madhe, autoritetet në Nju Jork bënë të pavlefshëm shumicën e butonave të kontrollit që dikur ndiznin dritat e kalimit të këmbësorëve në qytet. Ata kishin vendosur se kohëmatësit e kompjuterizuar pothuajse gjithmonë punonin më mirë. Deri në vitin 2004, më pak se 750 prej 3.250 butonave të tillë mbetën në funksion. Qeveria e qytetit, megjithatë, nuk i hoqi butonat jo funksional – duke bërë që gishtërinj të panumërt të linin shenjat nga shtypjet e kota. Fillimisht, butonat mbijetuan për shkak të kostos së heqjes së tyre. Por doli se edhe butonat jo funksionalë i shërbejnë një qëllimi. Këmbësorët që shtypin një buton kanë më pak gjasa të kalojnë para se të duket njeriu i gjelbër, thotë Tal Oron-Gilad i Universitetit Ben-Gurion të Negevit, në Izrael. Duke studiuar sjelljen në vendkalimet, ajo vë në dukje se njerëzit më lehtë i binden një sistemi që synon të ndjekë kontributin e tyre. Butonat jo funksional prodhojnë efekte qetësues të këtij lloji, sepse njerëzve u pëlqen ideja e të pasurit kontroll mbi sistemet që përdorin, thotë Eytan Adar, një ekspert për ndërveprimin kompjuter- njeri në Universitetin e Miçiganit, Ann Arbor. Dr Adar vëren se nxënësit e tij zakonisht projektojnë programe kompjuterik me një buton të klikueshëm “ruaj" që nuk ka rol tjetër përveç që t’i sigurojë ata përdorues që nuk janë në dijeni se tastet e tyre ruhen automatikisht gjithsesi. Mendoni për këtë, thotë ai, si një prekje e mashtrimit dashamirës për të kundërshtuar ftohtësinë e pashmangshme të botës së makinës. Kjo është një pikëpamje. Por, në kalimet rrugore të paktën, butonat e qetësisë mund të kenë gjithashtu një anë të errët. Ralf Risser, kreu i FACTUM-it, një institut Vjenez që studion faktorët psikologjik në sistemet e trafikut, vlerëson se ndërgjegjësimi i këmbësorëve për ekzistencën e tyre dhe pakënaqësia e tyre pas mashtrimit tani i tejkalon përfitimet. | Entry #25465 — Discuss 0 — Variant: Not specified
|
Gjatë shumë viteve, pa bërë ndonjë zhurmë të madhe për këtë, autoritetet në Nju Jork bllokuan shumicën e butonave të kontrollit që dikur ndiznin dritat e kalimit të këmbësorëve në qytet. Kohët e kompjuterizuar, ata kishin vendosur, pothuajse gjithmonë punonin më mirë. Deri në vitin 2004, më pak se 750 prej 3.250 butonave të tillë mbetën funksionale. Qeveria e qytetit, megjithatë, nuk i hoqi butonat me aftësi të kufizuara, duke i telefonuar gishtërinjve të panumërt për të ngutur. Fillimisht, butonat mbijetuan për shkak të kostos së heqjes së tyre. Por doli se edhe butonat jooperativë i shërbejnë një qëllimi. Këmbësorët që shtypin një buton kanë më pak gjasa të kalojnë para se të duket njeriu i gjelbër, thotë Tal Oron-Gilad i Universitetit Ben-Gurion të Negevit, në Izrael. Duke studiuar sjelljen në vendkalimet kufitare, ajo vë në dukje se njerëzit më lehtë i binden një sistemi që synon të ndjekë kontributin e tyre. Butonat e papërpunuar prodhojnë efekte placebo të këtij lloji, sepse njerëzit si një përshtypje të kontrollit mbi sistemet që përdorin, thotë Eytan Adar, një ekspert për ndërveprimin njerëzor-kompjuter në Universitetin e Miçiganit, Ann Arbor. Dr Adar vëren se nxënësit e tij zakonisht projektojnë softuer me një buton "save" të klikueshëm që nuk ka rol tjetër përveç që të sigurojë ata përdorues që nuk janë në dijeni se tastet e tyre ruhen automatikisht gjithsesi. Mendoni për këtë, thotë ai, si një prekje e mashtrimit dashamirës për të kundërshtuar ftohtësinë e pandarë të botës së makinës. Kjo është një pikëpamje. Por, në kalimet rrugore të paktën, butonat e placebo mund të kenë gjithashtu një anë të errët. Ralf Risser, kreu i FACTUM-it, një institut venedik që studjon faktorët psikologjik në sistemet e trafikut, vlerëson se ndërgjegjësimi i këmbësorëve për ekzistencën e tyre dhe pakënaqësia e tyre pas mashtrimit tani tejkalon përfitimet. | Entry #25555 — Discuss 0 — Variant: Not specified
|