Seit einiger Zeit kursiert eine neue Idee durch amerikanische Chefetagen und Companys: Arbeitsbesprechungen, Teamsitzungen und Präsentationen seien ab jetzt nur noch in Form von “topless Meetings” erlaubt. Irritiert wird sich so mancher und mehr noch so manche fragen, ob dies im Zuge einer überraschenden Libertinage der amerikanischen Gesellschaft etwa bedeute, man konferiere ab jetzt nur noch oben ohne?…
Dieser Gedanke kann im Wissen um die Prüderie der amerikanischen Gesellschaft gleich wieder verworfen werden. Nein, nicht ohne Oberhemd, sondern ohne ‚Lap-Top’ sollen Meetings zukünftig abgehalten werden. Denn diese und artverwandte Gadgets wie iPhone, Sidekick und Blackberry verderben die ohnehin nicht sonderlich gute Kommunikationskultur, die gemeinhin in Sitzungen dieser Art herrscht. Da werden während der Besprechung eifrig E-Mails gecheckt, wird gechattet, gesimst, gegamed und geblogt. Die Augen auf dem Monitor und auch die Gedanken ganz bestimmt nicht dort, wo sie eigentlich sein sollten – nämlich im Meeting. Daher denkt man in so manchem, vor allem online-nahen Unternehmen daran, Mitarbeitern in Meetings den Gebrauch drahtloser Informationstechnologien gänzlich zu untersagen.
Mit dieser Maßnahme hoffen die Fürstreiter des Topless-Konzepts nicht allein, den Symptomen von geteilter Aufmerksamkeit, mangelnder Konzentration und dadurch bedingter sinkender Produktivität von Meetings erfolgreich entgegenzuwirken. Auch der soziale Faktor, der durch den Einzug der mobilen Online-Services merklich gelitten hat, hofft man durch die verordnete Abstinenz zu stärken. Schließlich handelt es sich auch um eine Frage mangelnder Wertschätzung, wenn einer sich vorbereitet und zu anderen spricht, während die nach Kinoprogramm und den neuesten Börsenkursen googlen.
So in etwa lautet der Tenor einer Diskussion, die im letzten Jahr vor allem durch einen Blogbeitrag mit dem vielsagenden Titel „My personal war against Crackberry“ angestoßen wurde. Der Autor Todd Wilkens, Chef einer Design-Agentur in San Francisco, ist der Ansicht, dass eine effektive Arbeitssitzung kaum noch möglich sei, wenn die Teilnehmenden eben nur teilweise präsent seien. „Unvollständige Aufmerksamkeit führt zu unvollständigen Resultaten“, meint Wilkens und fasst die Inhalte der Topless-Philosophie sogar in einem kleinen Meeting-Knigge zusammen. Regel zwei: Einer muss sich im Namen der Produktivitätssteigerung unbeliebt machen und den anderen ihre mobilen Spielzeuge aus den Rippen ziehen. Aber auch wenn sie zunächst meckern - insgeheim sind die Online-Junkies dankbar dafür, ein paar Stunden von ihrer Sucht befreit worden zu werden. | Son zamanlarda Amerikanın yönetim katmanları ve şirketlerinde yeni bir anlayış yayılıyor: bundan böyle çalışma görüşmeleri, ekip toplantıları ve sunular sadece “topless Meetings” şeklinde yapılabilecek. Aklı karışan bazı bay ve daha çok bayanlar bunun, Amerikan toplumunda sürpriz şekilde gelişen bir sefahatçiliğin sonucuyla bundan böyle üstsüz toplanılacağı anlamına mı geldiğini merak edecektir… Bu düşünce, Amerikan toplumunun bildik dar ahlakçılığı nedeniyle hemen bir kenara atılabilir. Hayır, toplantılar bundan böyle gömleksiz değil "Lap-Top"suz yapılacakmış. Çünkü bunlar ve iPhone, Sidekick ve Blackberry gibi benzer ıvır-zıvırlar, bu gibi toplantılarda genelde geçerli olan ve zaten pek iyi olmayan iletişim kültürünü bozuyorlar. Toplantı sürerken bir gayretle e-postalar kontrol ediliyor, chatleşiliyor, kısa mesajlaşmalar yapılıyor, oyun oynanıyor ve günlükler tutuluyor. Gözler ekranda ve dikkatler olması gereken yerde, yani toplantıda değil bambaşka yerlerdedir. Bu yüzden, bilhassa çevrimiçiliğe yakın birçok şirkette, kablosuz bilişim teknolojilerinin toplantılarda tamamen yasaklanması düşünülüyor. Topless konsepti savunucuları, bu önlemle sadece bölünen dikkat ve eksik odaklanma etkilerini değil, bunlardan kaynaklanan toplantı verimliliği azalmasını da başarıyla engellemeyi umuyorlar. Mobil çevrimiçi servislerin ortaya çıkmasından belirgin şekilde etkilenen sosyal faktörü de, bu zoraki perhizle güçlendirmeyi ümit ediyorlar. Neticede, konuşma esnasında google'dan sinema proğramları ve son borsa kurlarını taramak, hazırlık yapıp konuşan kişiye karşı da bir saygısızlık ifadesidir. Bilhassa, geçen yıl „My personal war against Crackberry“ başlıklı anlamlı blog kaydıyla ortaya çıkan tartışmalar, buna benzer bir yönde seyrediyor. San Francisco'da bir tasarım acentası yöneticisi olan yazar Todd Wilkens, katılımcıların sadece kısmen mevcut olmalarının, verimli bir çalışma toplantısını neredeyse imkansız hale getirdiğini düşünüyor. Wilkens, "Eksik dikkat eksik neticeler doğurur" görüşünde ve hatta Topless felsefesini, küçük bir toplantı görgü kuralları kitapçığında özetliyor. Madde iki: Birisi verim artışı adına, istenmeme pahasına diğerlerinin mobil oyuncaklarını ısrarla ellerinden almalı. Bu çevrimiçi bağımlıları, başlangıçta mızmızlansalar da, bağımlılıklarından birkaç saatliğine kurtarılmalarına aslında minnettardırlar. |