Όλοι, μα όλοι, θα απολάμβαναν τις διακοπές τους. Τότε, γιατί δε θα ‘πρεπε να απολαμβάνω κι εγώ λίγες διακοπές; Δούλευα σκληρά, είχα ήδη διαχειριστεί διάφορα έργα ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων της εταιρείας· μήνες, μέρες, ώρες ολόκληρες σκυμμένος στο γραφείο μου, επέλεγα υποψήφιους, εξέταζα αιτήσεις, κατένειμα έργα και φρόντιζα ώστε κάθε πάροχος υπηρεσιών να λαμβάνει την αμοιβή του χωρίς καθυστέρηση.

Πώς ήταν, λοιπόν, δυνατό να ετοιμάζουν οι άλλοι τα μαγιό τους και τα πέδιλα του σκι, όταν εγώ ακόμα ίδρωνα κατάκοπος μέσα στο κουστούμι από το Corte Ingles? Εγώ, που ετοίμαζα τον καφέ κάθε πρωί και κάθε απόγευμα, που απαντούσα όλες τις κλήσεις που ο Gutierrez και ο Amingorena δε θέλαν να απαντήσουν, που πολεμούσα με όλες τις δυσάρεστες υποθέσεις ανάμεσα σε παρόχους και πελάτες, δε θα ‘χα εγώ λίγες διακοπές;

Έβλεπα πώς έμπαινε κάθε υπάλληλος στο γραφείο του Vargas και έβγαινε θριαμβευτής, χαμογελώντας, με τη σκέψη στις διακοπές που μόλις είχε κερδίσει. Ήξερα πως έπρεπε να οπλιστώ με θάρρος και να μπω κι εγώ σε αυτό το γραφείο για να αρπάξω τις διακοπές μου από τα χέρια όποιου θα είχε επίσης το δικαίωμα να μου της αρνηθεί. Και το ‘κανα. Και να ‘μαι πάλι εδώ. Να απολαμβάνω ένα άδειο γραφείο.

Τα λόγια του Vargas ηχούσαν ακόμη στο μυαλό μου: «Όχι, Juancito. Δυστυχώς το ταξιδάκι σου προς τις ακτές δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί. Προς το παρόν χρειάζομαι κάποιον να κρατά τα ηνία εδώ, κατάλαβες;» Φάνηκα αδύναμος. Όμως αυτή η αδυναμία μου δεν έχει με τίποτα να κάνει με το γεγονός ότι ακόμα είμαι εδώ. Αν είχα ορθώσει έστω και το μισό μου ανάστημα μπροστά στον Vargas… Αν ήξερα ότι υπήρχε ένα μαγικό κλειδί για να κερδίσω λίγες μέρες στις ακτές... Αναρωτιέμαι πόσο απολαυστικό θα ήταν να βρίσκομαι στην παραλία, έχοντας κερδίσει την κατανόηση του Vargas με τον ίδιο τρόπο που την είχαν κερδίσει και οι υπόλοιποι: να του πω ότι θα δούλευα από την παραλία κατά τη διάρκεια της μικρής μου απόδρασης στις ακτές.

Ο καθένας και όλοι διασκέδαζαν τις διακοπές τους. Γιατί λοιπόν δεν θάπρεπε να διασκεδάσω κι εγώ με μερικές απ΄αυτές επίσης; Δούλευα σκληρά, είχα διευθύνει διάφορα έργα ζωτικής σημασίας για τη προώθηση των επιχειρήσεων στις οποίες αναμίχθηκε η εταιρία, μήνες, ημέρες, ώρες μπροστά στο γραφείο μου, επιλέγοντας υποψηφίους, επανεξετάζοντας αιτήσεις, αναθέτοντας έργα και διασφαλίζοντας ότι ο κάθε παροχέας υπηρεσιών θα ελάμβανε την πληρωμή του δίχως καθυστερήσεις

Πώς ήταν λοιπόν δυνατό οι υπόλοιποι να φορούν τα μαγιό τους ή τις μπότες τους για τα χιόνια όταν εγώ ίδρωνα υπερβολικά κάτω απ' το κοστούμι του αγγλικού δικαστηρίου; Εγώ, που ετοίμαζα τον καφέ για το πρωί και για το βράδυ, που απαντούσα σε όλες τις κλήσεις που ο Γκουτιέρεζ και ο Αμιγκορένα δεν ήθελαν να ασχοληθούν, που πάλευα με τις δυσάρεστες υποθέσεις ανάμεσα σε παροχείς και πελάτες, δεν υπήρχαν διακοπές για μένα;

Έβλεπα πώς ο κάθε υπάλληλος έμπαινε στο γραφείο του Βάργκας και έβγαινε θριαμβευτικά, χαμογελώντας, έχοντας τη σκέψη του στις διακοπές που κατάφερε να κερδίσει. Ήξερα ότι έπρεπε να πάρω θάρρος και να μπω σε αυτό το γραφείο εγώ επίσης για να αρπάξω τις διακοπές μου από τα χέρια αυτού που επίσης είχε το δικαίωμα να μου τις αρνηθεί. Και το έκανε. Και είμαι εδώ. Διασκεδάζοτας σε ένα άδειο γραφείο.

Οι λέξεις του Βάργκας αντηχούσαν ακόμη στο κεφάλι μου: "Όχι, Χουανθίτο. Δυστυχώς το ταξιδάκι σου στην ακτή δεν θα μπορέσει να γίνει. Προς το παρόν χρειάζομαι κάποιον που να βοηθήσει δυνατά, κατάλαβες. Ήμουν αδύναμος. Η αδυναμία όμως δεν έχει να κάνει ότι ήμουνα ακόμα εκεί. Αν είχα παραμείνει ακόμα και αν ήταν μισό βήμα μπροστά απ' τον Βάργκας… Αν ήξερα ότι υπήρχε ένα μαγικό κλειδί για κερδίσω την παραμονή μου στην ακτή για μερικές μέρες ... Αναρωτήθηκα πόσο ευχάριστο θα ήταν να ήμουνα στην πλαζ, έχοντας κερδίσει τη συμπάθεια του Βάργκας με τον ίδιο τρόπο που την είχαν κερδίσει οι υπόλοιποι: Πληροφορώντας τον ότι θα δούλευα από την πλαζ κατά τη διάρκεια της αποδρασούλας μου στην παραλία.

Ο καθένας θα απολαύσετε τις διακοπές σας. Γιατί τότε θα έπρεπε να μην απολαμβάνουν πολύ; Εργάστηκε σκληρά, είχε κυκλοφορήσει για πολλά σημαντικά έργα για την πρόοδο των επιχειρήσεων στις οποίες αποστέλλεται η εταιρία, μήνες, ημέρες, ώρες στο γραφείο μου, την επιλογή των υποψηφίων, την εξέταση των αιτήσεων, την ανάθεση έργων και να διασφαλισθεί ότι κάθε πάροχος υπηρεσίες που έχει λάβει την πληρωμή σας χωρίς καθυστέρηση.

Πώς είναι δυνατόν στη συνέχεια ότι οι άλλοι συσκευασίας τα μαγιό τους και μπότες χιόνι όταν ιδρώνουν υπερβολικά υπό την αγγλική-κοστούμι κομμένα; Εγώ, που έκανε τον καφέ το πρωί και απόγευμα, ώστε να αντιμετωπιστούν όλες οι κλήσεις Amingorena Gutierrez και δεν επιθυμούν να παρακολουθήσουν, να ασχοληθεί με δυσάρεστες θέματα μεταξύ προμηθευτών και πελατών, δεν πρέπει να αφήνει για μένα;

Saw όπως κάθε εργαζόμενος εισήλθε στο γραφείο του Βάργκας και εμφανίστηκε θριαμβευτής, χαμογελώντας, σκέφτονται τις διακοπές που μόλις είχε κερδίσει. Ήξερε ότι θα πρέπει να λάβουν θάρρος και να εισέλθουν στο γραφείο μου τραβήξει επίσης διακοπές μου από τα χέρια του οι οποίοι θα έχουν επίσης το δικαίωμα να το αρνηθεί. Και το έκανα. Και εδώ είμαι. Απολαμβάνοντας ένα άδειο γραφείο.

Λόγια του Βάργκας απήχηση στο κεφάλι μου: "Οχι, Τζόνι. Δυστυχώς, λίγο το ταξίδι σας μέχρι την ακτή μπορεί να μην είναι. Αυτή τη στιγμή χρειάζομαι κάποιον να αναλάβει τη φροντίδα του φρουρίου, ξέρετε." Ήμουν αδύναμη. Αλλά η αδυναμία μου δεν έχει καμία σχέση με το ότι είμαι ακόμα εδώ. Αν είχε έστω και μισό βήμα μπροστά από Βάργκας ... Αν ήξερα ότι υπήρχε ένα μαγικό κλειδί για να κερδίσει την διαμονή μου στην ακτή για λίγες μέρες ... Αναρωτιέμαι ποια θα ήταν τόσο ευχάριστο να είναι στην παραλία, μιλώντας για Βάργκας κέρδισε τη συμπάθεια του με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο είχαν κερδίσει οι άλλοι, τον πληροφορεί ότι θα λειτουργήσει από την παραλία κατά τη διάρκεια εκδρομή μου προς την ακτή.