Të thuash se kam qenë e detyruar nga Parasite nga fillimi në fund është një nënvlerësim; stili i tij i filmimit me pamjet gjurmuese janë magjepsës. Duke parë disa filma koreanë gjatë Festivalit të Filmit Korean në Londër, isha i familjarizuar me zhanret e zakonshme të përdorura në filma të tillë, por Parasite dukej se i sfidonte të gjithë! Parasite është komik, në një mënyrë të çuditshme, është gjithashtu një thriller, gërsheton ndarjet e klasave dhe gjithashtu përshkruan një histori familjare midis zhanreve të tjera dhe për këtë arsye ka të ngjarë të tërheqë të gjitha moshat.
Parasite me të vërtetë meriton të shikohet në një kinema për të vlerësuar nuancat e tij dhe kinematografinë elegante. Si përmbledhje, për të shmangur spoiler-ët (prishjen), Parasite tregon historinë e ndërveprimit midis familjes Park dhe Kim's, një familje e papunë, botët e kundërta të së cilës përplasen me pasoja afatgjata.
[...]Bong Joon-Ho arrin të ngjallë interesin e audiencës me pamje të ndezura të shoqëruara me përdorimin efektiv të hapësirës së brendshme dhe është befasuese të kuptosh, pas kohëzgjatjes së filmit 2 orë e 12 minuta, se shumica e skenave ndodhin brenda shtëpisë së familjes Park. Elementet e zakonshme të familjes shfaqen me një perspektivë intriguese që shfaq dhuntinë e Bong Joon-Ho. Është diçka që gradualisht bëhet interesante, por do të kënaqeni me bukurinë dhe zgjuarsinë e tij pasi Parasite bind se funksionon vetëm në një nivel, por në fakt është shumështresor dhe përshkruan realitetin shoqëror me empati dhe patos.
Kasti është tërheqës për t’u parë, çdo lëvizje dhe veprim i fytyrës është i theksuar, madje edhe akti i thjeshtë i ngjitjes ose zbritjes së shkallëve mund të përcjellë kuptimin e fshehur, të cilin kamera e fragmenton. Nivelet e shqetësimit krijohen gjithashtu për shkak të përdorimit efektiv të hapësirës me kënde të pazakonta të kamerës dhe kushte dramatike të motit që rrisin atë ndjesi. Parasite ka një natyrë surreale, të cilën partitura e tij e thekson, dhe për më tepër filmi adopton elemente të absurdit të sajuar në një mënyrë kaq të zgjuar që është me të vërtetë magji kinematografike. Frikshmëria e dukshme e Parasite sigurisht që do t'ju mbajë të mbërthyer dhe nuk do të ndiheni të huaj me shkollën e filmave të Twilight Zone.
Aktorët janë shumë mbresëlënës dhe shtojnë gjerësinë e roleve të tyre duke krijuar relatabilitet ndërsa duken shumë të lezetshëm. Kur Ki-Woo dhe Ki-Jeong Kim punonin brenda shtëpisë së familjes Park si tutorë privatë, ata sigurisht mishëruan këtë nivel të autoritetit të pakuptimtë dhe të nënvlerësuar duke krijuar një atmosferë misticizmi me teknikat e pashprehura, pothuajse mitike, të përdorura të mësimdhënies. Thjesht, aktorët Park So-Dam dhe Choi Woo-Sik, si Ki-Woo dhe Ki-Jeong, janë imponues për të parë në drejtimet e ndryshme që ndjek Parasite dhe ata i kryejnë këto shfaqje pa probleme, duke e ftuar kështu audiencën të jetë në anën e tyre.

[...]Parasite është një pjesë e jashtëzakonshme e krijimit të filmave jashtëzakonisht të aftë, është thjesht një film që duhet parë, dhe kështu mezi pres ta rishikoj filmin në datën e nxjerres së tij të përgjithshëm në Mbretërinë e Bashkuar.

Të them që isha i joshur nga Parasite nga fillimi në fund është pak; stili i tij i filmimit me pamjet gjurmuese është magjepsëse. Pasi kam parë disa filma Koreane gjatë Festivalit të Filmit Korean në Londër, isha i njohur me zhanrin e zakonshëm të përdorur në këto filma, por Parasite dukej t'i sfidonte ata të gjithë! Parasite është komik, në në mënyrë të cuditshme, është po ashtu një thriller, përshkon ndarjen e gjinive dhe gjithashtu përshkruan një familje mes zhanrëve të tjerë dhe për këtë mund të joshë të gjitha moshat.

Parasite meriton vërtetë të shikohet në një kinema, që të vlerësosh nuancat dhe stilin e tij kinematografik. Si përmbledhje, për të shmangur zbulimin e tij, Parasite rrëfen një histori rreth ndërveprimit të familjes Park dhe Kim, një familje e papunë, botët kontradiktore të të cilave përplasen me pasoja afatgjata.

(...) Bong Joon-Ho arrin të rrisë interesin e audiencës me pamje të ndezura të shoqëruara me përdorimin efektiv të hapësirës së brendshme dhe është befasuese të kuptosh, pas 2 orë e 12 min kohëzgjatje të filmit, se shumica e skenave ndodhin brenda shtëpisë së familjes Park. Elementet shtëpiake mondane janë të eskpozuara nën një perspektive intriguese, duke vënë në pah dhuntinë e Bong Joon-Ho. Trasmetohet ngadalë, por ju do të zbuloni në bukurinë dhe naivitetin e tij se si Parasite bind që ai vepron vetëm në një nivel, por në fakt është disa-shtresor dhe përshkruan realizmin socialist me empati dhe patos.

Kasti na mashtron të shohim çdo levizje façale dhe aksioni është i nënvijëzuar, pasi edhe akti i thjeshtë i të ngjiturit apo zbriturit shkallët mund të përcjellë kuptime të fshehta, të cilat fragmentizohen nga kamera. Nivele shqetësimi krijohen gjithashtu për shkak të përdorimit efektiv të hapësirës me kënde të pazakonta të kamerës dhe kushtet dramatike të motit që rrisin atë ndjesi. Ka një natyre surreale në Parasite, prej së cilës rritet vlerësimi i tij, e gjithashtu filmi përshtat elemente të absurdit të ideuara në një mënyrë kaq gjeniale që është vërtet magji kinematografike. Frika e dukshme që percillet nga Parasite sigurisht do t'ju mbajë të mbërthyer dhe nuk do të ndiheni të huaj me shkollën e filmave të Twilight Zone.

Aktorët janë mbresëlënës dhe zgjerojnë rolet e tyre duke krijuar lidhje dhe duke u shfaqur të hatashëm pa shumë mundim. Kur Ki-Woo dhe Ki-Jeong Kim po punonin në shtëpinë e familjes Park si tutore private,ata padyshim mishëruan këtë nivel të autoritetit të pakuptimtë dhe të nënvlerësuar duke krijuar një atmosferë misticizmi me teknikat e pashprehura, pothuajse mitike, të mësimdhënies të përdorura. Shumë thjeshtë, aktorët e Park So-Dam dhe Choi Woo-Sik, si Ki-Woo dhe Ki-Jeong, të imponojnë t'i shikosh në disa drejtime të ndryshme që Parasite ndjek dhe ata mbajnë përformancen pa probleme, duke ftuar kështu audiencën që të jetë në anën e tyre.

(...) Parasite është një vepër e pashoq e filmave të realizuar jashtëzakonisht mirë, është thjeshtë një film për t'u parë patjetër, dhe unë mezi pres ta rishoh filmin në datën e lëshimit të tij të përgjithshëm në Mbretërinë e Bashkuar.