De relevantie van een remake van “Three Nuts for Cinderella” is discutabel. De originele Tsjechoslowaakse film uit 1973 roept nog steeds sterke nostalgische gevoelens op bij veel mensen, die hem sinds de jaren negentig elke kerstavond op NRK keken.

Ons hart verheugt zich altijd over Libuse Safránková als Assepoester en Pavel Trávnícek als de verleidelijke prins, en vooral over de indrukwekkende stem van de legendarische verteller Knut Risan.

Dus wat is de reden voor deze nieuwe versie? Het antwoord ligt in de verwachtingen van de markt (publiek). Toen Nils Gaup in 2012 een verzorgde en decoratieve versie van ‘A Journey to the Christmas Star’ produceerde, kwamen er 462.000 toeschouwers naar de bioscoop. “Three Nuts for Cinderella” heeft het potentieel om het beter te doen. Het is een boeiend en goed uitgevoerd avonturenverhaal, waarin alle klassieke elementen aanwezig zijn, maar ook prachtige beelden van het Noorse berglandschap in zijn mooiste winterkledij. En het hoogtepunt: Astrid S is niemand minder dan de prinses in de hoofdrol! [...] Ze wordt uiteraard erkend als een van de meest getalenteerde popsterren van het land, maar heeft ze ook talent als actrice? Na het zien van deze film is het antwoord een ondubbelzinnig ja.

Ze beschikt over de nodige charme en ‘factor’ en past gemakkelijk in de kring van klassieke sprookjesfiguren met prinsessenstatus als mogelijk toekomstperspectief. [...]

En wat dacht je van Ellen Dorrit Petersen in de rol van schoonmoeder! Zeker, we hebben fellere schoonmoeders in films gezien, een vervelend en oneerlijk cliché voor echte schoonmoeders.

Maar Petersen neemt de rol op zich met een helse uitdrukking, goed ondersteund door make-up- en haarstylist Asta Hafthorsdottir en kostuumontwerper Flore Vauville. Ze kan de kleintjes bang maken met haar angstaanjagende uiterlijk en ijzige stem.[...]
De film is geregisseerd door Cecilie A. Mosli, misschien het best bekend als actrice in films als ‘Neighbors’, ‘Orps’, ‘Hidden’ en ‘Kompanie Orheim’. Maar ze heeft zich ook bewezen als regisseur van afleveringen van ‘Mammon’, ‘Frikjent’, ‘Heimebane’ en ‘Grey’s Anatomy’.
Zijn eerste speelfilm is absoluut opmerkelijk, met een duidelijke beheersing van het genre, een voltooide stilistische expressie en een constante progressie (en hier moeten we het werk van redacteuren Perry Eriksen en Jens Christian Fodstad feliciteren).

Er kan worden aangenomen dat een van de doelstellingen van de film is om associaties te creëren met "Frost", en in dit geval reageert de film goed op de referenties, zowel qua dimensie, aspect als verteltechniek. De spanning is misschien niet zo sterk, omdat iedereen de afloop van het verhaal kent, maar er zijn veel vermakelijke momenten.
We kunnen er dan ook redelijkerwijs van uitgaan dat het een van de grootste filmische successen van de winter gaat worden!

Zijn we in Noorwegen toe aan een herfilming van «Tři oříšky pro Popelku»? Veel mensen voelen immers veel nostalgie voor de Tsjechoslovaakse film uit 1973, die met de titel «Tre nøtter til Askepott» sinds de jaren 90 elke kerstavond door de nationale omroep NRK wordt uitgezonden.

Onze harten smelten nog steeds zodra we Libuše Šafránková als Assepoester en Pavel Trávníček als de knappe prins zien, en – niet in het minst – zodra we de indrukwekkende stem van de verteller, de legendarische acteur Knut Risan, horen.

Dus waarom zou je een nieuwe versie maken? Omdat de markt (het publiek) het blijkbaar wil. Toen regisseur Nils Gaup in 2012 een mooie stijlvolle remake van «Reisen til julestjernen» maakte, lokte de film maar liefst 462 000 mensen naar de bioscoop. «Tre nøtter til Askepott» heeft het potentieel om dat aantal te overtreffen. De film is namelijk een vlot en knap verteld sprookje, waarin alle klassieke elementen hun plaats hebben, met daarbovenop indrukwekkende beelden van Noorse berglandschappen in al hun winterpracht. En het best van al: zangeres Astrid S speelt de hoofdrol als de prinses! [...] Ze staat uiteraard bekend als een van de meest bedreven popsterren van Noorwegen, maar heeft ze ook acteertalent? Als je deze film hebt gezien, kan je daar volmondig «ja» op antwoorden.

Ze heeft de onontbeerlijke présence en «x-factor» en ze past mooi in het lijstje van klassieke sprookjesfiguren met een prinsessenstatus als mogelijke toekomstvisie. [...]

En wacht maar tot je Ellen Dorrit Petersen hebt gezien als stiefmoeder! Ja, we hebben veel boze stiefmoeders gezien in films, een oubollig en ongegrond cliché van echte stiefmoeders.
Petersen kruipt echter op een duivelse manier in haar rol, met een grote pluim voor grimeuse en haarstilist Asta Hafthorsdottir en kostuumontwerpster Flore Vauvillé. Ze zal kinderen de stuipen op het lijf jagen met haar angstaanjagende uiterlijk en ijzige stem. [...]
De film is geregisseerd door Cecilie A. Mosli, die misschien wel het meest gekend is voor haar acteerwerk in films als «Naboer», «ORPS – The Movie», «Skjult» en «Kompani Orheim». Ze heeft ondertussen ook haar sporen verdiend als regisseur van afleveringen van «Mammon», «Frikjent», «Heimebane» en «Grey’s Anatomy».
Haar eerste langspeelfilm is erg mooi, genregetrouw en minutieus stilistisch verfilmd. Hij heeft ook een stevig tempo, met dank aan editors Perry Eriksen en Jens Christian Fodstad.

Je kan denken dat de film de vergelijking met «Frozen» opzoekt en dat is het geval wat de referenties betreft, namelijk de schaal, hoe de film eruitziet en de verteltechniek. Er is misschien niet zo veel spanning - want iedereen weet toch hoe het afloopt - maar het entertainmentgehalte is hoog.
We kunnen daarom met redelijkheid aannemen dat de film deze winter een van de grootste kaskrakers wordt!